یاد تو بر شیشه دل یک سره سنگ میزند بر تن تارو پود من

عشق تو چنگ میزند بر لب این پنجره ها

به آرزو گذشت آه کجایی کار من پیش تو لنگ میزند

تنها نشانه من از تو بهانه توست زیبا ترین گل گریه نشانه توست

چشم من خانه توست عمری مسافر این شب بی سحرم

از کوچه های خیال تو میگذرم

آه بی اثرم فقط آیینه می داند زبان گنگ آهم را

کجای این شب ابری ببینم روی ماهم را شده کابوس شب هایم

که بی فانوس چشمانت کجای جاده برگردم

مسیر اشتباهم را دوباره چتر باران را گرفتم بر سر گریه نمی خواهم

کسی بیند عروس اشک آهم را کسی دیگر نمی پرسد

در این جاده چه میخواهی که من

حل کرده ام در عرش معمای نگاهم را